O książce: 2017 / „Nadałem tej książce wstępny tytuł „Mongolia”, mając nadzieję, że wkrótce wymyślę ostateczny, ale nigdy nie wpadłem z ostatnim. Niech będzie „Mongolia”. „Supermarket to miejsce, do którego w razie niepokojów w mieście należy się wprowadzić.” „Kiedy pracowałem w fabryce Hammer and Sickle w Charkowie, wokół był tylko metal.. No cóż, przez. Od lat śniło mi się, że spóźniłam się do pracy na trzecią zmianę i biegałam po okolicy, padał deszcz...” „Mój ojciec miał na sobie płaszcz. Kiedy pierwszy raz go zobaczyłam w cywilnym ubraniu, prawie się rozpłakałam…” „Kronsztad przylgnął do mojego serca jak lodowa bryła. Na moich pustych ulicach koszarowych, gdzie niebezpiecznie jest chodzić, coś zaraz spadnie z góry: szkło, martwy marynarz, jabłko, cegły…” „...leżę, okrywam się kocem aż do góry do górnej wargi, tak aby siwa broda chińskiego filozofa znalazła się pod kocem, a potem mówię: „Cześć, mamo!” Wiadomo, że nie odpowiada werbalnie, ale ja, zamykając oczy, wyobrażam sobie, jak chętnie moja mama, szary motyl z szarą głową, pędzi z przestrzeni Wszechświata, gdzie wcześniej przyleciała, bliżej mnie. „Chodź, to ja, Edik!”. „No i wiele innych tego typu rzeczy znajdziesz w książce „Mongolia”. Pozdrawiam E. Limonow